بررسی گوشی ناتینگ فون 1 جدید (Nothing Phone 1)

بررسی گوشی ناتینگ فون 1: یک گوشی متفاوت

به تازگی در فضای مجازی یک گوشی جدید با طراحی متفاوت و عجیب و غریب سر و صدای زیادی به پا کرده است، در ادامه با آرتل همراه شوید تا به بررسی گوشی ناتینگ فون 1 بپردازیم:

یک گوشی میان رده خوب با هیاهوی بسیار

شرکت ناتینگ (Nothing) مدعی است گوشی جدیدش «Phone 1» می‌تواند «ما را به خودمان برگرداند»، «تعامل عمیق‌تری با ما برقرار کند» و «سادگی شجاعانه‌ای دارد». این گوشی، آن‌طور که ناتینگ دوست دارد به‌نظر برسد، دگرگون‌کننده نیست؛ بلکه تنها یک دستگاه میان رده خوب است که در پشت خود چراغ چشمک‌زن دارد.

«گلیف»های اعلان روشنایی Phone 1 تا حدودی کاربردی هستند؛ اما بیش از هر چیز، در بحث طراحی و مد، نوآورانه به شمار می‌آیند. از آن‌جایی که این مسئله با عملکرد خوب و قیمت منصفانه همراه است، ایراد خاصی در این مورد دیده نمی‌شود.

برتری‌ها

• عملکرد سریع
• صفحه نمایش OLED با پیمایش روان که کار با آن لذت‌بخش است
• کاربردهای منحصر به فرد برای سیستم اعلان گلیف
• وعده‌ی ارائه‌ی به‌روزرسانی امنیتی به مدت چهار سال

کاستی‌ها

• عمر باتری صرفا خوب است
• به همراه گوشی، شارژر ارائه نمی‌شود
• هنوز سابقه‌ی موفقیت‌آمیزی به نامش ثبت نشده است

نکته‌ی مهم: ناتینگ فون 1 به بازار ایالات متحده وارد نمی‌شود. قیمت این گوشی در زمان عرضه 399 پوند (حدود 475 دلار) اعلام شده؛ برای مدل 128 گیگابایتی و رم 8 گیگابایتی. ورژن 256 گیگابایتی با رم 12 (که در این بررسی مورد استفاده قرار گرفته)، 499 پوند (حدود 593 دلار) قیمت‌گذاری شده است. این گوشی در بریتانیا، بخش‌هایی از اروپا، هند، ژاپن و برخی بازارهای دیگر در دسترس خواهد بود. ناثینگ عرضه‌ی محصولات آتی خود در ایالات متحده را رد نمی‌کند؛ اما قطعا نوبت به Phone 1 نخواهد رسید، چراکه این مدل گواهی FCC را دریافت نکرده است.

نوارهای نوری که جذاب‌ترین ویژگی فون 1 را تشکیل می‌دهند، طبق الگوها و ترکیب‌هایی چشمک می‌زنند که شرکت سازنده نام آن را «گلیف» (glyph) گذاشته است. مجموعا 20 مورد از این گلیف‌ها طراحی شده که در دو گروه دسته‌بندی می‌شوند: 10 گلیف برای نوتیفیکیشن‌ها و 10 نمونه‌ی دیگر برای رینگتون‌ها. (شما می‌توانید هرکدام را که خواستید، بدون نیاز به فعال کردن دیگری، فعال کنید. فقط چراغ برای اعلان‌های بی‌صدا یا صدای زنگ بدون چراغ؛ اما نمی‌توانید آهنگی را که هرکدام از گلیف‌ها به آن اختصاص پیدا کرده‌اند، تغییر دهید.) در سطحی بالاتر، شما می‌تونید یک گلیف را برای همه‌ی نوتیفیکیشن‌های دریافتی و یک نوع دیگر را برای تماس‌ها تنظیم کنید و از خیر مابقی آن‌ها بگذرید؛ یا اینکه حوصله به خرج دهید و برای هر اپلیکیشن، گلیف جداگانه‌ای را انتخاب کنید.

از آن‌جایی که گلیف لایت ها با زنگ‌های خاصی هماهنگ شده‌اند، می‌توانید از آن‌ها در هر اپلیکیشن یا قابلیتی که به شما اجازه‌ی سفارشی سازی زنگ‌های هشدار را می‌دهد، استفاده کنید. از طرفی می‌توانید برای مخاطبان خود، گلیف‌های اختصاصی انتخاب کنید. اگرچه گلیف انتخابی تنها درصورتی به نمایش درمی‌آید که مخاطب مورد نظر با شما تماس بگیرد و بنابراین، هنگام دریافت پیام، این علامت را نخواهید دید. این مسئله خیلی جالب به‌نظر نمی‌رسد، چون این روزها تعداد تماس‌های تلفنی خیلی زیاد نیست.

ضمن اینکه شما می‌توانید گلیف‌های مختلفی را به اعلان‌های مختلف برنامه‌ها اختصاص دهید. حتی انواع مختلف اعلان‌ها در یک برنامه‌ی مشخص هم قابل تنظیم هستند؛ البته اگر آن برنامه از این ویژگی پشتیبانی کند. برای انجام این کار، باید به بخش تنظیمات اعلان آن اپلیکیشن، جایی که می‌توانید صدای نوتیفیکیشن را با گلیف انتخابی خود هماهنگ کنید، بروید. این کار، صدای هشدار را تغییر می‌دهد، اما از سویی به این معنی است که گلیف مربوطه را حتی زمانی که گوشی روی حالت سکوت (silent) است، مشاهده خواهید کرد. این امکان نیز در اختیار شما قرار گرفته که برای هر اعلانی در برنامه‌ها، صدای اعلان سفارشی تنظیم کنید. به‌عنوان مثال، می‌توانید یک گلیف برای ایمیل‌های کاری و یک مورد دیگر برای ایمیل‌های شخصی انتخاب کنید؛ یا مثلا گلیف لایک‌ها و کامنت‌های اینستاگرام را از هم جدا کنید.

از نظر تئوری، این یک روش کم‌تر مزاحم برای این است که تلفن‌تان به شما بگوید که آیا یک اعلان، ارزش ایجاد اختلال در کاری که در حال انجامش هستید را دارد، یا خیر. احیای به‌روز چراغ‌های اعلان LED چند رنگ که تا چند سال پیش مورد استفاده قرار می‌گرفتند (یادتان هست؟). با صرف کمی زمان و کمی تنظیم دقیق، ممکن است این قابلیت برای برخی افراد واقعا مفید باشد؛ به‌خصوص اگر می‌خواهید نوتیفیکیشن‌ها را بدون افشای جزئیات، روی صفحه نمایش دهید. شخصا، این قابلیت را تحول‌آمیز ندیدم.

برای شروع، من عادت دارم وقتی از گوشی استفاده نمی‌کنم، آن را در حالی که صفحه نمایشش رو به بالاست، کنار بگذارم؛ بنابراین در اغلب اوقات متوجه گلیف‌های چشمک‌زن نشدم. البته مطمئنم اگر کمی زمان بگذارم، می‌توانم این عادت را بدون دردسر خاصی، تغییر بدهم، اما در چند هفته‌ای که از گوشی استفاده می‌کنم، این اتفاق نیفتاده است. شاید به این خاطر که بخش دیگری از موبایل وجود دارد که روشن می‌شود و به من می‌گوید چه نوع اعلانی را دریافت می‌کنم: صفحه نمایش.

همچنین، گلیف‌ها برای اینکه به‌درستی تشخیص داده شوند، نیازمند حفظ کردن الگوهای نوری هستند. «مارپیچ» بود یا «لوله مانند»؟ آیا C چشمک‌زن بزرگ برای ایمیل است یا دایرکت اینستاگرام؟ این سیستم زمانی برای من بهترین کارایی را داشت که گلیف‌های خاصی را برای یک یا دو برنامه مهم تنظیم می‌کردم؛ به‌جای اینکه دسته‌ای از علائم مختلف را برای اپلیکیشن‌های مختلف انتخاب و اوضاع را آشفته کنم.

با این حال، به‌جز اعلان، چند کاربرد دیگر هم برای این چراغ‌ها وجود دارد. زمانی که باتری در حال شارژ شدن است، علامت تعجب کوچک موجود در بخش پایینی پنل پشتی، به‌طور دوره‌ای روشن می‌شود. شسته و رفته است، اما کمی بیش از ضربه زدن روی نمایشگر برای بررسی سطح شارژ، آدم را گیج می‌کند. علاوه بر این، می‌توانید از چراغ‌های گلیف به‌عنوان نور مکمل برای دوربین استفاده کنید. این گزینه‌ی مناسبی است و نسبت به استفاده از فلش، شدت کم‌تری دارد؛ البته با حالتی سردتر. یک قابلیت تبلیغ‌نشده‌ی دیگر هم وجود دارد: اگر می‌خواهید کودکی خردسال به دوربین نگاه کند، قطعا با این ترفند موفق می‌شوید.

چراغ‌های گلیف در تنظیمات پیش‌فرض خود، بسیار روشن هستند. امکان تنظیم شدت روشنایی وجود دارد و من آن را تا حدود 30 درصد پایین آوردم. اگر می‌خواهید بیرون و زیر تابش مستقیم آفتاب باشید، احتمالا بخواهید روشنایی را در بالاترین سطح نگه دارید. در غیر این صورت، نگاه کردن به این نورها بسیار دشوار است. متاسفانه، میزان روشنایی نسبت به شرایط محیط به‌طور خودکار تنظیم نمی‌شود. همچنین، چراغ‌ها هنگام پایین بودن سطح شارژ باتری، به‌طور اتوماتیک غیرفعال می‌شوند. زمانی که باتری به‌اندازه‌ی کافی شارژ شد، شما باید دوباره آن را به‌صورت دستی از منوی تنظیمات گلیف، فعال کنید.

گلیف‌ها ممکن است کمی کاربردی باشند؛ اما بیش‌تر فریبنده به‌نظر می‌رسند.

به‌عنوان یک ویژگی متمایز بررسی گوشی ناتینگ فون 1 نشان می دهد که، گلیف‌ها شاید کمی مفید و بیش‌تر از آن فریبنده باشند. اما در کل، هوشمند است. جلب توجه می‌کند و برای هرکس دیگری که شاهد آن است، جذاب به‌نظر می‌رسد و چنانچه به آن علاقه نداشته باشید، تاثیری منفی بر تجربه‌ی کار با گوشی به‌جا نمی‌گذارد. هرچه نباشد، به شما انگیزه می‌دهد قاب گوشی شفاف خود را تمیز نگه دارید. Nothing لوازم جانبی سازگار با فون 1 را خواهد فروخت، اما من نتوانستم آن‌ها را در این بررسی، مورد آزمایش قرار بدهم.

مهم‌تر از همه اینکه، چیزی نیست که بی‌دلیل قیمت گوشی را بالا ببرد. این نکته‌ای است که هنگام استفاده از Phone 1 به آن بازمی‌گردم. اگر این یک گوشی پرچمدار 1000 دلاری بود که حول این سیستم ظاهرا دگرگون‌کننده نوتیفیکیشن چشمک‌زن ساخته شده بود، احساس می‌کردم فریب خورده‌ام. اما این یک گوشی 500 دلاری است و اگر چراغ‌ها تنها گاهی مواقع مفید هستند، این یک جایزه محسوب می‌شود و نه باج‌گیری.

در طرف متعارف دیگر بررسی گوشی ناتینگ فون 1 نشان می دهد که، فون 1 دارای یک صفحه نمایش 6.55 اینچی اولد با وضوح 1080p و نرخ نوسازی تطبیقی 120 هرتز است که برای دسته‌ی گوشی های میان رده که معمولا در آن‌ها نرخ نوسازی بالا چندان معمول نیست، بسیار عالی به‌شمار می‌آید. گلکسی A53 5G نیز نرخ تازه سازی 120 هرتز دارد؛ اما این رقم در Nord 2 وان پلاس به 90 هرتز می‌رسد و جالب اینکه Pixel 6A گوگل از نمایشگر استاندارد 60 هرتزی بهره می‌برد. صفحه نمایش فون 1 در اغلب مواقع روی همان نرخ نوسازی بالا می‌ماند تا تجربه‌ی اسکرول بسیار روانی را به شما ارائه دهد. میزان روشنایی این صفحه نمایش به 1200 نیت می‌رسد که آن را به گزینه‌ای قابل استفاده حتی در زیر تابش مستقیم آفتاب تبدیل می‌کند. حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر، قابل اعتماد و سریع است؛ به‌ندرت اثر انگشت مرا اشتباه تشخیص می‌دهد، حتی با دست‌های خیس یا زیر آفتاب.

ناتینگ فون 1 از چیپ میان رده Snapdragon 778 با قابلیت اتصال 5G بهره می‌برد. انتظار نداشته باشید که بتوانید دستگاهی را وارد کنید و به‌راحتی سیم‌کارت خود را روی آن بیندازید. ساشا سگان از PC Mag آن را بر روی چند شبکه ایالات متحده تست کرد و به نتیجه‌ای نرسید. دستگاه من در این بررسی که به 12 گیگابایت رم مجهز است، کارهای روزانه را بدون مشکل به انجام می‌رساند. گوشی سرعت پاسخ‌گویی بالایی دارد و اپلیکیشن‌ها به‌سرعت لود می‌شوند. لمس‌ها قوی هستند، اما وزوزی نیستند. در کنار رفرش ریت بالا، این‌طور به‌نظر می‌رسد که قیمت آن باید بیش از 500 یا 600 دلار باشد.

برای این گوشی، جک هدفون یا اسلات کارت MicroSD در نظر گرفته نشده است و این یعنی ناتینگ با نادیده گرفتن این امکانات، سازندگان بزرگ گوشی های پرچمدار را دنبال می‌کند. فون 1 گواهی IP53 را دریافت کرده که مقاومت نسبی آن را در برابر پاشش آب و گرد و غبار نشان می‌دهد و بهتر از هیچی است که در بازار گوشی های میان رده به‌وفور مشاهده می‌شود.

عمر باتری یکی از بخش‌هایی است که در بررسی  در آن پشت سر گوشی‌های هم‌قیمت (یا حتی ارزان‌تر از خود) قرار می‌گیرد. وان پلاس نورد 2 با قیمت 399 پوندی (475 دلاری) در تست ما که طی آن در بیش‌تر مواقع نمایشگرش روشن بود، کمی بیش از یک روز دوام آورد و Nord N20 (با قیمت زیر 300 دلار) به‌راحتی از پس یک روز سنگین کاری برمی‌آید. براساس تجربه‌ی من، فون 1 می‌تواند یک روز کامل همراهی‌تان کند و نه بیش‌تر از آن. گویا هنگامی که گوشی روی حالت آماده به کار است، مقدار زیادی انرژی مصرف می‌کند. صبح که آن را برمی‌داشتم، میزان شارژ آن دو رقمی شده بود.

نمی‌توان چراغ‌های گلیف را مسئول صد در صدی این اتفاق معرفی کرد. ناثینگ مدعی است 10 دقیقه پیاپی روشن نگه داشتن چراغ‌ها، تنها 0.5 درصد از عمر باتری را کاهش می‌دهد. در استفاده‌ی معمول، آن‌ها طی دوره‌های بسیار کوتاه در فواصل نامنظم روشن می‌شوند و بنابراین نمی‌توانم تصور کنم در بروز این مشکل نقشی داشته باشند.

اگر از قبل شارژر ندارید، باید برای خرید فست شارژر، 30 تا 40 دلار بودجه در نظر بگیرید.

اما خبر خوب اینکه، باتری 4500 میلی‌آمپر ساعتی فون 1 از شارژ سینی 33 واتی پشتیبانی می‌کند. سرعت شارژ بی سیم Qi آن به 15 وات می‌رسد و شارژ بی سیم وارونه 5 واتی نیز برای آن پیش‌بینی شده است؛ چیزی که در اکثر گوشی های میان رده آن را مشاهده نمی‌کنید. در داخل جعبه Nothing Phone 1 هیچ شارژری وجود ندارد و این یعنی اگر از قبل شارژر ندارید، باید بودجه‌ای 30 تا 40 دلاری را برای خرید یک شارژر سریع کنار بگذارید. من شارژ سریع این مدل را با آداپتور شرکتی تست کردم که همراه با موبایل‌های خود، شارژرهای سریع ارائه می‌کند: وان پلاس.

یک شارژر 65 واتی (بیش از حد مورد نیاز سریع) باتری فون 1 را طی زمانی که کمی بیش از یک ساعت به طول انجامید، از صفر به 100 درصد رساند. برای یک دستگاه میان رده که قابلیت شارژ بی سیم نیز دارد (برخلاف مدل های میان رده OnePlus)، این عملکرد بسیار خوب به‌نظر می‌رسد. عملکرد باتری این گوشی در رنج قیمتش بهترین نیست، اما حداقل یک شارژ سریع 20 دقیقه‌ای در میانه‌ی روز، مسیری طولانی را پیش روی شما باز خواهد کرد.

در بررسی گوشی ناتینگ فون 1 مشخص شد، ناثینگ با به‌کارگیری تنها دو دوربین در پشت فون 1 به‌جای بهره‌گیری از حسگرهای مازاد عمق و ماکرو که در بسیاری از گوشی های اندرویدی دیده می‌شوند (به گوشی های سری A سامسونگ نگاهی بیندازید) و ارزش وقت گذاشتن ندارند، کار بزرگی را به انجام رساند. ای کاش این یک رسم بود تا تمایز؛ اما همینی هست که هست!

دوربین اصلی پشتی، یک سنسور 50 مگاپیکسلی با دریچه دیافراگم f/1.9 است که دارای لرزش گیر اپتیکال تصویر است. بهره‎گیری از OIS در گوشی های میان رده بی‏سابقه نیست (هم سامسونگ گلکسی A53 5G و هم Pixel 6A به آن مجهز هستند) اما قطعا تضمینی برای استفاده از آن مدل های پایین‏تر از کلاس پرچمدار وجود ندارد. دوربین پشتی دیگر، یک لنز 50 مگاپیکسلی اولتراواید با گشودگی دیافراگم f/2.2 است. در پنل جلویی هم، یک دوربین سلفی 16 مگاپیکسلی خودنمایی می‎کند. خبری از دوربین تله‎فتو نیست، اما این ویژگی در گوشی های ارزان‎تر از 800 دلار، بسیار کمیاب است. ضبط ویدیو با کیفیت 4K و سرعت 30 فریم بر ثانیه نیز در دسترس کاربر قرار دارد.

عکس‎های گرفته شده با دو دوربین پشتی در شرایط نوری خوب، جزئیات بالایی دارند و زنده هستند. با اینکه از نظر اشباع رنگ کمی سنگین هستند، اما این اتفاق کم‎تر می‎افتد. یک قالب رنگی نسبتا سرد هم وجود دارد که می‏تواند سایه‏ها را کمی آبی نمایش دهد؛ اما این نکته‎ای است که تنها در مقایسه پهلو به پهلو با دوربینی دیگر، متوجه آن می‏شوید. در نور خوب، عکس‏های گرفته شده در حالت پرتره زمانی که سوژه‏ها خیلی پیچیده نیستند، مناسب به‏نظر می‌رسند. اما در نور کم، آن‌ها افتضاح و پر از نویز هستند.

HDR در Phone 1 کمی گیج دیده می‏شود. عکسی از یک صحنه با کنتراست بالا، آسمان را آبی نشان می‏دهد؛ درحالی‎که آسمان در تصویر دیگری که در همان صحنه و با زاویه‏ای با تفاوت جزئی گرفته شده، در حال انفجار است. در نور کم _و در نور بسیار کم با حالت شب_ عکس‎های Phone 1 اگر کمی اشباع شده باشند، جزئیات خوبی دارند؛ اگرچه کمی از جزئیات رنگی در سایه‎ها گم می‎شود. این‏طور به‎نظر می‎رسد که لرزش گیر اپتیکال در نور نسبتا کم، وقتی سرعت شاتر به زیر 30/1 ثانیه می‏رسد، بیش‏ترین کاربرد را دارد. هنگام عکاسی پرتره در این شرایط نوری، آن‏طور که انتظار داشتم، به درد بخور نیست. از بین هفت عکسی که از شوهرم در فضایی با نور متوسط گرفتم، تنها سه مورد از آن‎ها واضح هستند.

ویدیو کلیپ ها به‏طور کلی خوب هستند و ترکیب محکمی از لرزش گیرهای اپتیکال و الکترونیکی را به نمایش می‏گذارند. وقتی از رزولوشن 1080p به 4K می‏روید، تصویر کمی برش می‏خورد (و کمی بیش‏تر در هنگام فعال کردن لرزش گیر) اما چیز بسیار مهمی نیست. هنگام ضبط ویدیو، اگر سرعت را روی 30 فریم قرار دهید، می‏توانید از HDR استفاده کنید؛ اما در حالت 60 فریم، این قابلیت فعال نمی‏شود. برای ضبط ویدیو نیز، گلیف قابلیت جالبی دارد: یک چراغ نشانگر ریز و قرمز رنگ ضبط در هنگام فیلمبرداری چشمک می‏زند. برای نوستالژی چطور است؟

فون 1 با دستکاری سبک ناتینگ روی اندروید 12 عرضه می‏شود. این رابط کاربری تر و تمیز است و در آن خبری از برنامه های تکراری نیست و تنها چند اپلیکیشن از پیش نصب شده وجود دارد. در سراسر رابط کاربری، ارجاعاتی به تکنولوژی‎های قدیمی وجود دارد که شامل ترجیح دادن فونت نقطه‎ای در سربرگ منوها و یک اپلیکیشن ضبط صدا به سبک ضبط‏های نوار قدیمی می‎شود. چهار ویجت صفحه اصلی هم وجود دارد که توسط Nothing و برای نمایش زمان و وضعیت آب و هوا طراحی شده‌اند؛ به‌اضافه یک ویجت برای نمایش NFT های شما. این ویژگی کوچکی است و به‏طور پیش‎فرض فعال نیست، اما در مورد اینکه ناثینگ این گوشی را برای چه کسی طراحی می‌کند، چیزهای زیادی می‎گوید.

در هر حال، این کمپانی وعده‌ی سه سال ارتقای سیستم عامل و چهار سال به‏روزرسانی امنیتی را داده که آن را بین بهترین سیاست‌های پشتیبانی نرم افزاری در دنیای گوشی های اندرویدی قرار می‎دهد؛ اگر ناتینگ درست عمل کند. با توجه به اینکه این اولین محصول یک شرکت نوپا و بدون سابقه است، این «اگر» خیلی بزرگ به‏نظر می‏رسد.

ناتینگ می‏گوید که می‏خواهد به اشخاص ثالث اجازه دهد تا امکان کنترل محصولات خود را مستقیما به سیستم عامل این گوشی وارد کنند و برای شروع، در حال همکاری با شرکت تسلا است. این شرکت می‎گوید شما می‎توانید درهای خودروی خود را باز کنید و AC را در تنظیمات سیستم راه‎اندازی کنید. اگر در آب و هوای گرم زندگی می‎کنید و Tesla دارید، این قابلیت مفید خواهد بود. به‎عنوان کسی که در Pacific Northwest زندگی می‌کند و با هوندا فیت رانندگی می‏کند، نمی‎توانم بگویم برای من هم چیزی کاربردی است.

زمانی که Nothing دستگاه تبلیغاتی خود را راه‌اندازی و طی چند ماه گذشته، شروع به افشای جزئیات درباره نخستین گوشی خود کرد، یک ویژگی فنی خاص تعجب‏ها را برانگیخت: تراشه اسنپ دراگون 778. به‌خصوص از این جهت که این گوشی از جدیدترین و بهترین پردازنده کوالکام استفاده نمی‎کرد.

انتخاب گزینه‎ی به‌کارگیری یک چیپ ارزان‎تر (اما همچنان قدرتمند) به نمایان شدن ناتینگ فون 1 در قالب یک دستگاه دارای ارزش‎های تبلیغاتی دیگر کمک کرده است: یک گوشی بسیار خوب و با قیمتی منطقی که توسط سیاست پشتیبانی نرم افزاری محکمی، مورد حمایت قرار می‌گیرد.

قابلیت منحصر به فرد Nothing Phone 1 یعنی اعلان های گلیف، نوعی حقه‌بازی است؛ اما درنهایت ضرری هم ندارد. این بخشی از خاص بودن این گوشی است که برای برخی از کاربران (احتمالا کسانی که NFT یا خودروی تسلا دارند) جذاب است. برای دیگران چندان جالب نیست و خب مشکلی هم از این بابت وجود ندارد. بازاریابی ناتینگ جواب داد، چون هیچ محصول فناوری مصرفی دیگری نمی‎توانست. این فقط یک موبایل است و البته اشکالی هم ندارد؛ چون گوشی خوبی است.

منبع: theverge